Kenmerken van Elektrische Bedrading
Hoofdcomponenten:
Kabels: Gemaakt van materialen zoals koper of aluminium, bekend om hun hoge elektrische geleidbaarheid.
Isolatie: Plastic of diëlektrisch materiaal (PVC, XLPE) dat de kabel beschermt tegen kortsluiting en externe schade.
Leiding: De kabels worden geïnstalleerd binnen leidingen (buizen, trays, goten) of direct in de muren.
Meest voorkomende kabeltypes:
Eénaderig: Eén enkele geleider, meestal gebruikt voor interne circuits.
Meervoudig: Meerdere geleiders in één kabel, ideaal voor flexibiliteit en voedingscircuits.
Afgeschermde kabels: Bevatten een extra metalen laag ter bescherming tegen interferentie of mechanische schade.
Ondergrondse kabels: Ontworpen om vocht, druk en corrosie te weerstaan in ondergrondse installaties.
Classificatie op capaciteit:
De kabels worden gekozen op basis van de stroomsterkte (ampère), spanning en specifiek gebruik (laag, midden of hoogspanning).
Regelgeving en normen:
Gemaakt volgens nationale of internationale normen die de veiligheid en duurzaamheid garanderen.
Standaard isolatiekleurcodes om geleiders te onderscheiden (fase, neutraal en aarde).